Celem ekoschematu Rolnictwo węglowe jest wsparcie praktyk rolniczych, które zwiększają składowanie węgla w glebie, magazynują CO2 z atmosfery w roślinach i zmniejszają jego emisję.
Zakres i wysokość wsparcia:
Płatność roczna przyznawana do powierzchni gruntów objętych poszczególnymi praktykami w ramach ekoschematu. Podstawę do wyliczenia płatności za ekoschemat stanowi suma punktów uzyskana w ramach ekoschematu, uwzględniająca liczbę realizowanych praktyk, ich punktową wartość oraz powierzchnię, na której będą realizowane.
Warunek dostępu do płatności w ramach Rolnictwa węglowego stanowi realizacja praktyk pozwalających na uzyskanie minimalnej liczby punktów, którą obliczymy mnożąc 5 pkt z liczbą, która stanowi 25% użytków rolnych w gospodarstwie, które chce przystąpić do ekoschematu Rolnictwo węglowe.
Wysokość wsparcia odpowiada liczbie punktów przypisanych do danej praktyki.
Wartość 1 pkt= około 100 zł stawki
W ramach ekoschematu Rolnictwo węglowe przewidziano następujące praktyki:
1. Ekstensywne użytkowanie TUZ z obsadą zwierząt
2. Międzyplony ozime/wsiewki śródplonowe
3. Opracowanie i przestrzeganie planu nawożenia - wariant podstawowy i wariant z wapnowaniem
4. Zróżnicowana struktura upraw
5. Wymieszanie obornika na gruntach ornych w ciągu 12 godzin od aplikacji
6. Stosowanie płynnych nawozów naturalnych innymi metodami niż rozbryzgowo
Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - PIB opracował kalkulację wysokości wsparcia w ramach poszczególnych praktyk. Wysokość szacowanej stawki płatności, wyrażoną wartością punktową, przedstawia poniższa tabela:
|
L. p. |
Praktyki w ramach ekoschematu Rolnictwo węglowe |
proponowana liczba pkt |
|
1 |
Ekstensywne użytkowanie TUZ z obsadą zwierząt |
5 |
|
2 |
Międzyplony ozime/wsiewki śródplonowe |
5 |
|
3A |
Opracowanie i przestrzeganie planu nawożenia - wariant podstawowy |
1 |
|
3B |
Opracowanie i przestrzeganie planu nawożenia - wariant z wapnowaniem |
3 |
|
4 |
Zróżnicowana struktura upraw |
3 |
|
5 |
Wymieszanie obornika na gruntach ornych w ciągu |
2 |
|
6 |
Stosowanie płynnych nawozów naturalnych innymi metodami niż rozbryzgowo |
3 |
|
7 |
Uproszczone systemy uprawy |
4 |
|
8 |
Wymieszanie słomy z glebą |
2 |
Warunkiem dostępu do ekoschematu jest uzyskanie minimalnej liczby punktów, która stanowi równowartość punktów, które rolnik otrzymałby w sytuacji realizacji najwyżej punktowanej praktyki na co najmniej 25% powierzchni użytków rolnych.
Przykład 1. Próg wejścia
Gospodarstwo o powierzchni 10 ha UR– musi uzyskać minimalną liczbę punktów: 12,5 pkt (2,5 ha * 5 pkt = 12,5pkt)
Gospodarstwo o powierzchni 100 ha– minimalna liczba punktów do realizacji: 125 pkt (25 ha * 5 pkt = 125 pkt), itd.
Wypełnienie tego minimum rolnik mógłby zrealizować dowolną liczbą praktyk. Co oznacza, że w zależności od tego jakie praktyki wybierze i jak wysoko będą one punktowane to na takiej powierzchni będzie realizował ekoschemat.
Przykład 2:
Gospodarstwo 10 ha GO.
Warunek dostępu stanowi realizacja praktyk pozwalających na uzyskanie:
25% * 10 ha (powierzchnia gospodarstwa) * 5 pkt (najwyżej punktowana praktyka) = 12,5 pkt.
Oznacza to, że gospodarstwo może np. zrealizować:
2 praktyki:
- Wymieszanie słomy z glebą:
2,5 ha*2 pkt= 5 pkt
- Zróżnicowana struktura upraw:
2,5 ha*3 pkt= 7,5 pkt
lub
1 praktykę:
- Wymieszanie słomy z glebą:
12,5 pkt/2 pkt= 6,25 ha
Punkty będą przyznawane do każdego ha, na którym będzie realizowana dana praktyka. Podstawę do wyliczenia płatności za ekoschemat stanowić będzie suma punktów uzyskana w ramach ekoschematu, uwzględniająca liczbę realizowanych praktyk, ich punktową wartość oraz powierzchnię, na której będą realizowane.
Dla ułatwienia liczenia punktów specjaliści z Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie stworzyli dedykowany kalkulator (do pobrania poniżej).
Łączenie różnych ekoschematów ze sobą nie jest dowolne, dlatego w linku znajduje się tabela łączenia ekoschematów do pobrania- kliknij