Celem praktyki jest poprawa stanu gleby i jej ochrona. Wsiewki środplonowe uprawiane są celem uzyskania dodatkowej biomasy i utrzymania okrywy roślinnej. Międzyplony z kolei mają za zadanie pokrycie gleby roślinnością,szczególnie w okresach newralgicznych (tj. od jesieni do wiosny), w których gleby są najbardziej narażone na erozję.Posiadają one także znaczący wpływ na ochronę zasobów naturalnych gleb, w szczególności poprzez zwiększaniesubstancji organicznej w glebie.
Międzyplony mają duże znaczenie jako element proekologiczny w organizacji produkcji roślinnej, a główne ich zadania to:
• ograniczenie ilości azotanów wymywanych z gleby do wód gruntowych poprzez pobieranie i wbudowywanie
dostępnych form azotu w tkanki rośliny uprawianej w międzyplonie;
• zwiększenie aktywności biologicznej gleby, co zmniejsza nasilenie wielu chorób i szkodników roślin następczych uprawianych w plonie głównym;
• poprawa struktury gleby i bilansu glebowej materii organicznej – próchnicy;
• ochrona gleby przed erozją w przypadku pozostawienia międzyplonów jako zasiewów chroniącychpowierzchnię gleby w okresie zimy.
Uprawa międzyplonów oraz wsiewek śródplonowych może także zwiększać pochłanianie CO2 w rolnictwie poprzezwiązanie go w materii organicznej.
1. Wsparcie w przypadku wsiewek śródplonowych jest przyznawane, jeżeli rolnik:
• wysieje wsiewkę roślin bobowatych drobnonasiennych lub mieszankę z udziałem takich roślin w uprawę w plo-
nie głównym;
• utrzyma wsiewkę co najmniej do wysiewu kolejnej uprawy w plonie głównym lub przez co najmniej osiem tygo-
dni od dnia zbioru uprawy w plonie głównym;
• nie stosuje środków ochrony roślin przez okres utrzymania wsiewek.
PAMIĘTAJ!
Oświadczenie o dacie zbioru uprawy w plonie głównym powinno być dostarczone do ARiMR w terminie siedmiudni od dnia zbioru tej uprawy głównej.
W przypadku niezłożenia oświadczenia o dacie zbioru uprawy w plonie głównym uznaje się, że wsiewka jest utrzymywana co najmniej do wysiewu kolejnej uprawy w plonie głównym.
2. Wsparcie w przypadku międzyplonów ozimych jest przyznawane, jeżeli rolnik:
– po plonie głównym lub po ugorowaniu wysieje w terminie od dnia 1 lipca do dnia 1 października międzyplon ozimyw formie mieszanek utworzonych z co najmniej dwóch gatunków roślin ozimych lub jarych z następujących grup
(z wyłączeniem mieszanki złożonej wyłącznie z gatunków zbóż):
• zboża;
• oleiste;
• pastewne;
• bobowate drobnonasienne;
• bobowate grubonasienne;
• miododajne;
– utrzyma międzyplon ozimy co najmniej do dnia 15 lutego następnego roku, z tym że w okresie utrzymania międzyplonu ozimego dopuszcza się jego mulczowanie, jednak nie wcześniej niż po dniu 15 listopada;
– nie stosuje środków ochrony roślin w okresie od wysiewu międzyplonów ozimych co najmniej do dnia 15 luteg następnego roku.
PAMIĘTAJ!
Międzyplony ozime nie mogą stanowić uprawy głównej w kolejnym roku.
Taka sama roślina, która była zadeklarowana w ramach tej praktyki może być jednak plonem głównym w kolejnymroku, jeżeli została ona wysiana po usunięciu międzyplonu.
Praktyka Międzyplony ozime lub wsiewki śródplonowe nie łączy się z:
• Ekoschematem Obszary z roślinami miododajnymi;
• Praktyką Ekstensywne użytkowanie trwałych użytków zielonych z obsadą zwierząt;
• Praktyką Wymieszanie obornika na gruntach ornych w terminie 12 godzin od jego aplikacji, jeżeli obor-
nik, odchody drobiu z bezściołowego systemu utrzymywania zwierząt gospodarskich lub produkt pofer-
mentacyjny mają być zastosowane bezpośrednio przed wysiewem międzyplonu;
• Praktyką Stosowanie nawozów naturalnych płynnych innymi metodami niż rozbryzgowo, jeżeli nawóz
lub produkt pofermentacyjny mają być zastosowane bezpośrednio przed wysiewem międzyplonu;
• Praktyką Uproszczone systemy uprawy;
• Praktyką Wymieszanie słomy z glebą;
• Ekoschematem Retencjonowanie wody na trwałych użytkach zielonych