Renowacja trwałych użytków zielonych

Uzyskanie wysokiej wartości paszy objętościowej z trwałego użytku zielonego warunkuje nam odpowiedni skład botaniczny runi. Trudności w uzyskaniu wartościowego składu botanicznego (gatunkowego) wynikają z małej stabilności zbiorowisk, szczególnie na siedliskach nadmiernie lub niedostatecznie uwilgotnionych – w tym łąk grądowych, zasilanych głównie wodami opadowymi. Proces degradacji tych zbiorowisk postępuje silniej na użytkach zielonych po częściowym lub całkowitym zaniechaniu użytkowania, a także w warunkach braku lub jednostronnego nawożenia wpływającego na pogorszenie stanu środowiska glebowego. Warunki takie sprawiają, że wartościowe trawy pastewne oraz bobowate drobnonasienne ustępują z runi, a ich miejsce zastępują chwasty oraz rośliny o mniejszej wartości pokarmowej.