Ekoschemat: Rolnictwo węglowe i zarządzanie składnikami odżywczymi- Praktyka: Wymieszanie słomy z glebą

Wymieszanie słomy z glebą jest jedną z 8 praktyk ekoschematu Rolnictwo węglowe.

W ramach ekoschematu Rolnictwo węglowe przewidziano następujące praktyki:

1. Ekstensywne użytkowanie TUZ z obsadą zwierząt

2. Międzyplony ozime/wsiewki śródplonowe

3. Opracowanie i przestrzeganie planu nawożenia - wariant podstawowy i wariant z wapnowaniem

4. Zróżnicowana struktura upraw

5. Wymieszanie obornika na gruntach ornych w ciągu 12 godzin od aplikacji

6. Stosowanie płynnych nawozów naturalnych innymi metodami niż rozbryzgowo

7. Uproszczone systemy uprawy

8. Wymieszanie słomy z glebą

Celem stworzenia ekoschematu Rolnictwo węglowe jest wsparcie praktyk rolniczych, które zwiększają składowanie węgla w glebie, magazynują CO₂ z atmosfery w roślinach i zmniejszają jego emisję.

Zakres i wysokość wsparcia

Płatność roczna przyznawana do powierzchni gruntów objętych poszczególnymi praktykami w ramach ekoschematu. Podstawę do wyliczenia płatności za ekoschemat stanowi suma punktów uzyskana w ramach ekoschematu, uwzględniająca liczbę realizowanych praktyk, ich punktową wartość oraz powierzchnię, na której będą realizowane. Warunek dostępu do płatności w ramach Rolnictwa węglowego stanowi realizacja praktyk pozwalających na uzyskanie co najmniej 25% maksymalnej do osiągniecia liczby punktów.

Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - PIB opracował kalkulację wysokości wsparcia w ramach poszczególnych praktyk. Wysokość szacowanej stawki płatności, wyrażoną wartością punktową, przedstawia poniższa tabela:

L. p.	Praktyki w ramach ekoschematu Rolnictwo węglowe	Proponowana liczba pkt (1 pkt=100 zł)
1	Ekstensywne użytkowanie TUZ z obsadą zwierząt	5
2	Międzyplony ozime/wsiewki śródplonowe	5
3A	Opracowanie i przestrzeganie planu nawożenia - wariant podstawowy	1
3B	Opracowanie i przestrzeganie planu nawożenia - wariant z wapnowaniem	3
4	Zróżnicowana struktura upraw	3
5	Wymieszanie obornika na gruntach ornych w ciągu 12 godzin od aplikacji	2
6	Stosowanie płynnych nawozów naturalnych innymi metodami niż rozbryzgowo	3
7	Uproszczone systemy uprawy	4
8	Wymieszanie słomy z glebą	2

 

Stawka płatności

Warunkiem dostępu do ekoschematu jest uzyskanie minimalnej liczby punktów, która stanowi równowartość punktów, które rolnik otrzymałby w sytuacji realizacji najwyżej punktowanej praktyki na co najmniej 25% powierzchni użytków rolnych.

Przykład 1. Próg wejścia

Gospodarstwo o powierzchni 10 ha UR
– musi uzyskać minimalną liczbę punktów: 12,5 pkt (2,5 ha * 5 pkt = 12,5pkt)

Gospodarstwo o powierzchni 100 ha
– minimalna liczba punktów do realizacji: 125 pkt (25 ha * 5 pkt = 125 pkt), itd.

Wypełnienie tego minimum rolnik mógłby zrealizować dowolną liczbą praktyk. Co oznacza, że w zależności od tego jakie praktyki wybierze i jak wysoko będą one punktowane to na takiej powierzchni będzie realizował ekoschemat.

Przykład 2:

Gospodarstwo 10 ha GO.

Warunek dostępu stanowi realizacja praktyk pozwalających na uzyskanie:

25% * 10 ha (powierzchnia gospodarstwa) *  5 pkt (najwyżej punktowana praktyka) = 12,5 pkt.

Oznacza to, że gospodarstwo może np. zrealizować:

2 praktyki:

- Wymieszanie słomy z glebą:

2,5 ha*2 pkt= 5 pkt

- Zróżnicowana struktura upraw:

2,5 ha*3 pkt= 7,5 pkt

lub

1 praktykę:

- Wymieszanie słomy z glebą:

12,5 pkt/2 pkt= 6,25 ha

Punkty będą przyznawane do każdego ha, na którym będzie realizowana dana praktyka. Podstawę do wyliczenia płatności za ekoschemat stanowić będzie suma punktów uzyskana w ramach ekoschematu, uwzględniająca liczbę realizowanych praktyk, ich punktową wartość oraz powierzchnię, na której będą realizowane.

Praktyka Wymieszanie słomy z glebą

Celem tej praktyki jest utrzymywanie lub zwiększanie poziomu zawartości materii organicznej oraz składników pokarmowych w glebach poprzez przyorywanie słomy, ponieważ żyzność gleby jest ściśle powiązana z zawartą w niej próchnicą.

Z punktu widzenia racjonalnej gospodarki nawozowej przyorywanie słomy jest zabiegiem korzystnym, gdyż jest ważnym źródłem węgla powracającego do gleby i wzbogaca glebę w próchnicę, co oznacza poprawę właściwości chemicznych, fizycznych i biologicznych gleby.

Wymagania w ramach praktyki

Rozdrobnienie i wymieszanie całej słomy z glebą lub jej przyoranie po zbiorze plonu głównego na gruntach ornych.

Słoma- suche łodygi, liście, plewy, łuszczyny i strączyny dojrzałych roślin uprawnych (zbóż, roślin oleistych, roślin strączkowych) pozostałe po oddzieleniu ziarna lub nasion.

Praktyka wykracza ponad normę:

• GAEC 7, gdyż polega na wprowadzeniu do gleby dodatkowej masy organicznej o wysokich współczynnikach reprodukcji gleby, ponad dywersyfikację upraw i zmianowanie obowiązujące w ramach normy GAEC 7.
• GAEC 6, gdyż powierzchnia objęta praktyką nie może być jednocześnie deklarowana jako spełnienie normy GAEC 6. Czynności w ramach praktyki nie mogą dotyczyć pozostawienia słomy na powierzchni pola i utrzymania okrywy ochronnej gleby w okresie jesienno-zimowym. Wynika to z tego, że wsparciem w ramach praktyki objęte będzie wymieszanie słomy z glebą bądź jej przyoranie bezpośrednio po zbiorze plonu głównego, a nie po okresie zimowym.

Płatność w ramach praktyki jest przyznawana do gruntów ornych.

Praktykę można łączyć z wariantami Rolnictwa węglowego: Opracowanie i przestrzeganie planu nawożenia oraz Zróżnicowana struktura upraw, a także z ekoschematami: Prowadzenie produkcji roślinnej w systemie Integrowanej Produkcji Roślin i Biologiczna ochrona upraw.