Wymieszanie słomy z glebą jest jedną z 8 praktyk ekoschematu Rolnictwo węglowe.
W ramach ekoschematu Rolnictwo węglowe przewidziano następujące praktyki:
1. Ekstensywne użytkowanie TUZ z obsadą zwierząt
2. Międzyplony ozime/wsiewki śródplonowe
3. Opracowanie i przestrzeganie planu nawożenia - wariant podstawowy i wariant z wapnowaniem
4. Zróżnicowana struktura upraw
5. Wymieszanie obornika na gruntach ornych w ciągu 12 godzin od aplikacji
6. Stosowanie płynnych nawozów naturalnych innymi metodami niż rozbryzgowo
7. Uproszczone systemy uprawy
8. Wymieszanie słomy z glebą
Celem stworzenia ekoschematu Rolnictwo węglowe jest wsparcie praktyk rolniczych, które zwiększają składowanie węgla w glebie, magazynują CO2 z atmosfery w roślinach i zmniejszają jego emisję.
Zakres i wysokość wsparcia
Płatność roczna przyznawana do powierzchni gruntów objętych poszczególnymi praktykami w ramach ekoschematu. Podstawę do wyliczenia płatności za ekoschemat stanowi suma punktów uzyskana w ramach ekoschematu, uwzględniająca liczbę realizowanych praktyk, ich punktową wartość oraz powierzchnię, na której będą realizowane. Warunek dostępu do płatności w ramach Rolnictwa węglowego stanowi realizacja praktyk pozwalających na uzyskanie co najmniej 25% maksymalnej do osiągniecia liczby punktów.
Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - PIB opracował kalkulację wysokości wsparcia w ramach poszczególnych praktyk. Wysokość szacowanej stawki płatności, wyrażoną wartością punktową, przedstawia poniższa tabela:
L. p. |
Praktyki w ramach ekoschematu Rolnictwo węglowe |
Proponowana liczba pkt |
1 |
Ekstensywne użytkowanie TUZ z obsadą zwierząt |
5 |
2 |
Międzyplony ozime/wsiewki śródplonowe |
5 |
3A |
Opracowanie i przestrzeganie planu nawożenia - wariant podstawowy |
1 |
3B |
Opracowanie i przestrzeganie planu nawożenia - wariant z wapnowaniem |
3 |
4 |
Zróżnicowana struktura upraw |
3 |
5 |
Wymieszanie obornika na gruntach ornych w ciągu |
2 |
6 |
Stosowanie płynnych nawozów naturalnych innymi metodami niż rozbryzgowo |
3 |
7 |
Uproszczone systemy uprawy |
4 |
8 |
Wymieszanie słomy z glebą |
2 |
Stawka płatności
Warunkiem dostępu do ekoschematu jest uzyskanie minimalnej liczby punktów, która stanowi równowartość punktów, które rolnik otrzymałby w sytuacji realizacji najwyżej punktowanej praktyki na co najmniej 25% powierzchni użytków rolnych.
Przykład 1. Próg wejścia
Gospodarstwo o powierzchni 10 ha UR
– musi uzyskać minimalną liczbę punktów: 12,5 pkt (2,5 ha * 5 pkt = 12,5pkt)
Gospodarstwo o powierzchni 100 ha
– minimalna liczba punktów do realizacji: 125 pkt (25 ha * 5 pkt = 125 pkt), itd.
Wypełnienie tego minimum rolnik mógłby zrealizować dowolną liczbą praktyk. Co oznacza, że w zależności od tego jakie praktyki wybierze i jak wysoko będą one punktowane to na takiej powierzchni będzie realizował ekoschemat.
Przykład 2:
Gospodarstwo 10 ha GO.
Warunek dostępu stanowi realizacja praktyk pozwalających na uzyskanie:
25% * 10 ha (powierzchnia gospodarstwa) * 5 pkt (najwyżej punktowana praktyka) = 12,5 pkt.
Oznacza to, że gospodarstwo może np. zrealizować:
2 praktyki:
- Wymieszanie słomy z glebą:
2,5 ha*2 pkt= 5 pkt
- Zróżnicowana struktura upraw:
2,5 ha*3 pkt= 7,5 pkt
lub
1 praktykę:
- Wymieszanie słomy z glebą:
12,5 pkt/2 pkt= 6,25 ha
Punkty będą przyznawane do każdego ha, na którym będzie realizowana dana praktyka. Podstawę do wyliczenia płatności za ekoschemat stanowić będzie suma punktów uzyskana w ramach ekoschematu, uwzględniająca liczbę realizowanych praktyk, ich punktową wartość oraz powierzchnię, na której będą realizowane.
Praktyka Wymieszanie słomy z glebą
Celem tej praktyki jest utrzymywanie lub zwiększanie poziomu zawartości materii organicznej oraz składników pokarmowych w glebach poprzez przyorywanie słomy, ponieważ żyzność gleby jest ściśle powiązana z zawartą w niej próchnicą.
Z punktu widzenia racjonalnej gospodarki nawozowej przyorywanie słomy jest zabiegiem korzystnym, gdyż jest ważnym źródłem węgla powracającego do gleby i wzbogaca glebę w próchnicę, co oznacza poprawę właściwości chemicznych, fizycznych i biologicznych gleby.
Wymagania w ramach praktyki
Rozdrobnienie i wymieszanie całej słomy z glebą lub jej przyoranie po zbiorze plonu głównego na gruntach ornych.
Słoma- suche łodygi, liście, plewy, łuszczyny i strączyny dojrzałych roślin uprawnych (zbóż, roślin oleistych, roślin strączkowych) pozostałe po oddzieleniu ziarna lub nasion.
Praktyka wykracza ponad normę:
- GAEC 7, gdyż polega na wprowadzeniu do gleby dodatkowej masy organicznej o wysokich współczynnikach reprodukcji gleby, ponad dywersyfikację upraw i zmianowanie obowiązujące w ramach normy GAEC 7.
- GAEC 6, gdyż powierzchnia objęta praktyką nie może być jednocześnie deklarowana jako spełnienie normy GAEC 6. Czynności w ramach praktyki nie mogą dotyczyć pozostawienia słomy na powierzchni pola i utrzymania okrywy ochronnej gleby w okresie jesienno-zimowym. Wynika to z tego, że wsparciem w ramach praktyki objęte będzie wymieszanie słomy z glebą bądź jej przyoranie bezpośrednio po zbiorze plonu głównego, a nie po okresie zimowym.
Płatność w ramach praktyki jest przyznawana do gruntów ornych.
Praktykę można łączyć z wariantami Rolnictwa węglowego: Opracowanie i przestrzeganie planu nawożenia oraz Zróżnicowana struktura upraw, a także z ekoschematami: Prowadzenie produkcji roślinnej w systemie Integrowanej Produkcji Roślin i Biologiczna ochrona upraw.