Krajobraz rolniczy Polski charakteryzuje szachownica pól, która wynika ze znacznego rozdrobnienia gruntów. Ponadto cechuje się dużą otwartą przestrzenią, płaskim lub lekko pofałdowanym terenem, sezonową zmiennością pokrycia powierzchni terenu, a także niską i rozproszoną zabudową. Rolnicy w naszym kraju, zazwyczaj są właścicielami kilku pól, które są rozmieszczone w różnych miejscach, dlatego też gospodarują nimi wedle własnego uznania.
Do takiego stanu doprowadziła intensyfikacja rolnictwa, która stanowi jedno z głównych źródeł presji wywoływanej przez człowieka na środowisko naturalne. Z drugiej zaś strony gospodarka rolna jest w dużej mierze narażona na negatywne skutki zachodzących zmian klimatycznych, które powodują niejednokrotnie suszę, jak również zalania terenów uprawnych.
Inwestując w zieloną infrastrukturę na terenach wiejskich możemy tę presję w pewien sposób ograniczyć. Rozczłonkowane w wyniku intensyfikacji rolnictwa siedliska można w naturalny sposób połączyć tworząc zieloną infrastrukturę w swojej okolicy. Działalność rolnicza przyczynia się do powstawania w środowisku tzw. agroekosystemów, w których roślinność jest modyfikowana na potrzeby rolnictwa.