Nawożenie jest jednym z najważniejszych czynników plonotwórczych, a jednocześnie jest zabiegiem bardzo kosztownym. Dlatego też nawozy muszą być stosowane umiejętnie.
Aplikacja nawozów w potrzebnej ilości, we właściwym czasie i w odpowiedni sposób zapewnia ich dobre wykorzystanie przez rośliny, co decyduje o wysokiej efektywności nawożenia i opłacalności produkcji. Wysoki stopień wykorzystania składników przez rośliny ogranicza ich straty z rolnictwa. Dla producenta rolnego ma to konkretny wymiar finansowy (strata 1 kg składnika kosztuje rolnika obecnie ponad 4 zł). Co oznacza, że przy dawce azotu równej 70 kg N/ha i wykorzystaniu na poziomie 50% (przeciętne wartości w polskim rolnictwie) z 1 ha użytków rolnych rocznie tracimy 35 kg N/ha, czyli ok. 140 zł/ha. Jak więc widzimy straty składników nawozowych znacznie obniżają opłacalność produkcji, a ponadto stanowią zagrożenie dla środowiska przyrodniczego, w szczególności wodnego.
W procesie zmniejszania zanieczyszczenia wód i ograniczania strat azotu z rolnictwa duże znaczenie odgrywają dobre praktyki w zakresie zarządzania składnikami nawozowymi w gospodarstwie. Ważne jest promowanie i wdrażanie w gospodarstwach rolnych praktyk zwiększających efektywność wykorzystania azotu poprzez racjonalne gospodarowanie nawozami, w tym: systematyczne wapnowanie gleb, bilansowanie materii organicznej w glebie, a także bilansowanie nawożenia azotem, fosforem i potasem.