Definicje ziemi rolnej znajdują się w Kodeksie cywilnym i w ustawie o ochronie gruntów rolnych. Według pierwszego dokumentu jest to nieruchomość, która jest lub może być wykorzystywana do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, nie wyłączając produkcji ogrodniczej, sadowniczej i rybnej (art. 46 Kodeksu cywilnego).
Zgodnie z Ustawą z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych w art. 2 us.1 i 3, mówiąc o ziemi rolnej określa się nią następujące obszary:
1) kategoryzowane w ewidencji gruntów jako użytki rolne;
2) pod stawami rybnymi i innymi zbiornikami wodnymi, służącymi wyłącznie dla potrzeb rolnictwa;
3) pod obiektami gospodarczymi i mieszkalnymi oraz urządzeniami wchodzącymi w skład gospodarstwa rolnego albo służącymi przetwórstwu rolno-spożywczemu;
4) parków wiejskich oraz pod zadrzewieniami i zakrzewieniami śródpolnymi, w tym również pod pasami przeciwwietrznymi i urządzeniami przeciwerozyjnymi;
5) rodzinnych ogrodów działkowych i ogrodów botanicznych;
6) pod urządzeniami: melioracji wodnych, przeciwpowodziowych i przeciwpożarowych, zaopatrzenia rolnictwa w wodę, kanalizacji oraz utylizacji ścieków i odpadów dla potrzeb rolnictwa i mieszkańców wsi;
7) zrekultywowane dla potrzeb rolnictwa;
8) torfowisk i oczek wodnych.