wmodr.pl

WMODR >> Wydawnictwa >> Broszury i ulotki >> Produkcja zwierzęca >>

Pszczoły w gospodarstwie – rok z pszczołami. Dobre praktyki pszczelarskie

Pszczoły w gospodarstwie – rok z pszczołami. Dobre praktyki pszczelarskie

Pszczoły to zwierzęta gospodarskie. Pomimo znacznego postępu w rozszyfrowywaniu mechanizmów biologii rodziny pszczelej owad ten pozostaje gatunkiem dzikim. W pniu pszczelim, niezależnie od rozwiązań konstrukcyjnych ula i przebiegu prac w pasiece pszczoły zachowują się tak samo, jak przed wiekami, kiedy żyły w pniach drzew w puszczy, potem w kłodach bartnych lokalizowanych w pobliżu domostw ludzkich, czy wreszcie tak samo, jak w pierwszych, skonstruowanych przez ludzi ulach snozowych lub ramkowych. Któż nie lubi miodu – lubimy go wszyscy, choć nie wszyscy mogą go spożywać w dowolnych ilościach. Przyszło nam żyć w czasach, kiedy nawet miód uczula, a co dopiero jad pszczeli.

Obserwacje naukowe dowiodły, że około 80% gatunków roślin np. jabłonie, czereśnie, wiśnie, grusze, porzeczki czarne, wszystkie gatunki koniczyn, lucern, esparcety, słonecznik, cebula jest zapylanych przez owady. Gatunki roślin o niewystarczającym stopniu samopylności, wśród nich śliwy, maliny, truskawki, rzepak, gryka, słonecznik, liczne gatunki roślin ozdobnych i leczniczych bez zapylenia ich kwiatów przez owady wydają plony o 30-70% niższe i na dodatek gorszej jakości. Pozostałe rośliny, wśród nich między innymi: pszenica, kukurydza, trawy, sosna zapylane są głównie przez wiatr. Dziko żyjących owadów zapylających rośliny, głownie pszczół samotnic i trzmieli jest bardzo mało. Zimują one w postaci zapłodnionych samic, a w związku z tym szczególnie wiosną ich wydajność jako zapylaczy jest znikoma, szczególnie jeżeli chodzi o potrzeby zapylania entomofilnych roślin uprawnych. Największe znaczenie jako zapylacze roślin mają pszczoły miodne, gdyż jak wiemy od wczesnej wiosny do pracy ruszają całe rodziny pszczele. Jedna pszczoła w celu dobrego zapylenia (co oczywiście nie jest jej celem), odwiedza nagradzający ją nektarem kwiat około 20 razy. Jednorazowo pszczoła pobiera maksymalnie do 30 mg nektaru, który zawiera 30-80% wody; powstały później miód zawiera jej do 20%. Miód pszczeli wytwarzają robotnice pszczoły miodnej: od zbioru nektaru lub spadzi i przenoszenia w wolu do ula, poprzez wielokrotne przekazywanie nektaru z coraz większą ilością enzymów śliny i innych substancji wydzielanych przez gruczoły pszczele od robotnic kolejnym robotnicom na plastrach, potem cienkie rozłożenie nakropu do wolnych komórek w celu odparowania wody i dojrzewania, do zmagazynowania miodu nad gniazdem w formie zasklepionych zapasów.

Opracowanie: SW